Büyük İslam âlimlerinden seyyid Ahmet Mekki Efendi “rahmetullahi aleyh” hazretleri, bir gün akrabasından bazı gençlere;

- Çocuklar, hoca hakkı çok büyüktür, buyurdu. Çünkü o, bize dinimizi öğretmiştir. Nitekim hazret-i Ali “radıyallahü anh”; (Bana dinimize ait, bir harf, bir kelime, bir mesele öğretenin kölesi olurum) buyuruyor.

Ve devam etti:
- Hoca hakkının, anne-baba hakkından önde olmasının sebebi budur işte.

Sordular:
- İnsanın ilk hocası, ilk mürşidi anne babası değil midir efendim?
- Evet, kelime-i şehadeti ve bazı dini bilgileri, insan önce anne babasından öğrenir. Fakat ondan sonraki hayatında, eğer o bir mürşid-i kâmile, bir Ehl-i sünnet âliminin eline düşmezse Allah korusun çok zor olur.

- Neden efendim?
- Çünkü; Allahü teâlâ Kur’an-ı kerimde mealen; (Ey iman edenler! Allah’a ve Peygamberine iman edin!) buyuruyor. Yani hem iman edenlere hitap ediyor, hem de “Allah’a ve Peygamberine iman edin” diyor.

Ve izah etti:
- Bu, anne ve babamızdan aldığımız dini bilgi ve terbiyenin, bize yetmediğini, ondan sonra bir hocanın önünde veya bir âlimin kitaplarını okuyarak, tekrardan dinimizi ve imanımızı güçlendirmemiz gerektiğini gösteriyor.

İnsanın şerefi, ne iledir?

Bir gün de sohbetinde;
- Kardeşlerim, insanın şerefi, üstünlüğü, meziyeti, kıymeti, ilim sahibi ve edebli olmasıyladır, buyurdu. Yoksa çok zengin, etiket sahibi olması, çok meşhur olması veya filancanın oğlu olması ile değildir.

Ve özetledi:
- Yani Allah indinde insanın kıymeti, sadece ilim sahibi ve edeb sahibi olmasıdır.

Sordular:
- Edeb nedir efendim?
- Edeb, haddini, sınırını bilmektir. İş yerinde, evlilikte, cemiyette, her yerde, herkesin bir sınırı vardır. O sınır içerisinde kalmak kaydıyla dünya Cennet olur.

Ve ilave etti:
- Bütün sıkıntılar, üzüntüler, kavgalar, hep sınır tecavüzünden olmaktadır. İşte bu sınır, ilimdir. İslamiyet’i bilmektir. Dinini öğrenmeyen sınır tanımaz.