Evliyanın en büyüklerinden Seyyid Nur Muhammed “kuddise sirruh” hazretleri, bir gün bazı sevdiklerine;
- Kardeşlerim, her gün, en çok yapacağımız şey, günahlarımıza tövbe istiğfar etmektir, buyurdu.

Ve ekledi:
- Allahü teâlâ, seher vakitleri bir rüzgar estirir ki, istiğfar sesleriyle karışarak eser.

Ve şunu anlattı:
- Her gece; (Allah’a ibadet edenler yok mu, kalksınlar!) diyen bir ses cihanı kaplar. Abidler kalkıp sehere kadar ibadet ederler.

Seher vakti olunca;
- (İstiğfar edenler yok mu?) denir. Bunlar kalkıp istiğfar ederler.

Fecir doğup sabah namazı olunca da;
- (Gafillerden kalkan yok mu?) denir. Bunlar, mevtalar mezardan kalkar gibi kalkıp sabah namazını kılarlar.

Şöyle bitirdi:
- Lokman Hakim, oğluna; (Ey oğlum, horoz senden daha akıllı olmasın! Halbuki o, her sabah zikir ve tesbih ediyor, sen ise uyuyorsun) diye nasihat ederdi.

Yasin-i şerif okumak

Bir gün de sohbetinde ölümden bahsederken;
- Ölüm hastasının yanında (Yasin) sure-i şerifesini okumak mühim sünnettir, buyurdu.

Sordular:
- Hikmeti nedir efendim?
- Suya doymuş olarak vefat eder, buyurdu.

Ve hatırlattı:
- Hadis-i şerifte; (Yanında Yasin-i şerif okunan hasta, suya doymuş olarak vefat eder ve doymuş olarak kabre girer) buyuruldu.

Ve izah etti:
- Yani, can vermenin hasıl edeceği susuzluğu duymaz. Yasin sure-i şerifesi, kıyamette olan şeyleri, dünyanın geçici olduğunu, Cennet nimetlerini ve Cehennemdeki azabları bildirdiğinden, hasta yanında okununca, iman ile gitmeye sebep olan şeyleri işitmiş olur.

Ve ilave etti:
- (Rad) suresini okumak da, ruhun çıkmasını kolaylaştırır.