İslam âlimlerinin en büyüklerinden Seyyid Nur Muhammed “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- Kardeşlerim, insana dünyada ve ahirette faydası dokunacak şey, ihlasla yapılan ibadetlerdir, buyurdu.

Ve şunu anlattı:
Evliyadan biri, bir talebesine sordu:
- Ne kadar zamandır benim sohbetimi dinliyorsun evladım?
- Otuzüç senedir efendim.

- Peki bu kadar zaman içinde benden neler öğrendin bakayım?
- Sekiz şey öğrendim efendim.

Hocası şaşırdı:
- Sekiz şey mi?
- Evet efendim. Bana bu kadar yetişir. Çünkü dünyada ve ahirette felaketlerden kurtulup, sonsuz saadete kavuşmanın, bu sekiz bilgi ile olacağını anladım.

Hocası merak etti:
- Peki söyle bakalım. Neymiş o sekiz şey?

Şöyle arzetti:
- İnsanlara baktım, herkes, bir şeyi gaye edinmiş. Bir şeyin peşinde koşup duruyor. Fakat dikkat ettim, bunlar, en fazla mezara kadar onlara arkadaşlık ediyor. Sonra onları yalnız ve zavallı olarak bırakıp ayrılıyorlar.

Doğru söylüyorsun

Hocası tasdik etti:
- Doğru söylüyorsun.
- Bu hali görünce, düşündüm ve kendime; “Dünyada öyle bir dost seçmeliyim ki, mezara da benimle gelsin. Bana, orada da arkadaşlık etsin” dedim.

- Çok güzel demişsin.
- Aradım, taradım, Allahü teâlâya yapılan ibadetlerden başka böyle sadık bir dost bulunmadığını gördüm. Arkadaş olarak onları seçtim ve onlara sarıldım.

Hocası çok memnun oldu.
- Çok güzel yapmışsın evladım. Seni tebrik ederim.