Büyük Velilerden Nizameddin Evliya “rahmetullahi aleyh” hazretleri, bir gün namazdan bahsederken;
- Bir mümin namazını güzel kılar, rüku ve secdelerini tamam yaparsa, namaz sevinir ve nurlu olur, buyurdu.

Ve devam etti:
- Melekler, o namazı göğe çıkarır. O namaz, namazı kılmış olana, iyi dua eder ve (Sen beni kusurlu olmaktan koruduğun gibi, Allahü teâlâ da, seni muhafaza etsin) der.

Sordular:
- İyi kılınmazsa efendim?
- Güzel kılınmazsa, siyah olur. Melekler o namazdan iğrenir. Göğe götürmezler. O namaz, kılmış olana, fena dua eder ve (Sen beni zayi eylediğin, kötü hale soktuğun gibi, Allahü teâlâ da, seni zayi eylesin) der.

Ve öğütledi:
- O halde, namazları tamam kılmaya çalışmalı, tadil-i erkanı yapmalı, rükuu, secdeleri, (Kavme)yi, yani rükudan kalkıp dikilmeyi ve (Celse)yi, yani, iki secde arasında oturmayı iyi yapmalıdır.

Tumaninete çığır açmalıdır

Bir gün de Namaz’dan sordular.
Cevaben;
- Namazları şartlarına riayet ederek kılmalı ve başkalarının kusurlarını görünce de söylemelidir, buyurdu.

Ve ekledi:
- Böylece din kardeşlerinin namazlarını tamam kılmalarına yardım etmelidir.

Ve daha açıkladı:
- Tumaninet, yani rükuda, secdelerde, rükudan kalkınca ve iki secde arasında oturunca uzuvların hareket etmemesine ve tadil-i erkana, yani uzuvların bu yerlerde bir kere sübhanallah diyecek kadar hareketsiz kalmasına çığır açmalıdır.

Sözüne devamla;
- Müslümanların çoğu, bunları yapmıyor. Bu nimet, elden çıkmış bulunuyor. Bu ameli meydana çıkarmak çok mühimdir.

Şöyle bitirdi:
- Efendimiz “aleyhisselam”; (Unutulmuş bir sünnetimi meydana çıkarana, yüz şehit sevabı verilecektir) buyuruyor.