Büyük İslam âlimlerinden Seyyid Nûr Bedevani “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- İslam dininin esası, temeli, kolaylık, hafiflik ve kulları zahmetten, yorulmaktan kurtarmaktır, buyurdu.

Ve ekledi:
- Çünkü insanlar, zayıf, nazik yaratılmıştır.

Ve daha açıkladı:
- Bir kimse, maksadına kavuşmak için, İslamiyet’in dışına çıkarsa, farzlardan birini bırakır, bir haram işlerse, mesela namazı, orucu bırakır veya içki içer, çıplak gezerse, bu maksudu, onun mabudu olur, ilahı olur.

Sordular:
- Böyle yapmazsa efendim?
- Maksudu için İslamiyet’in dışına çıkmazsa, onu ele geçirmek için, haram işlemezse, İslamiyet, o maksudu reddetmez. Onu maksud bilmez. Onun maksudu yalnız Allahü teâlâdır ve Onun dinini gözetmektir.

Ve izah etti:
- Yani o maksuda karşı, o kimsede, yaradılış icabı, bir arzu hasıl olmuştur. Fakat, bu arzusu, İslamiyet’e olan arzusunun miktarına yetişememiştir.

Kim kimi severse…

Bir gün de sohbetinde;
- Kim kimi severse, kıyamette onlarla beraber olur, buyurdu.

Ve ekledi:
- Fakat Allahü teâlâyı ve Onun Peygamberini sevmek demek, emirlerini yapmak, yasaklarından sakınmak, bunlara karşı edebli, saygılı olmak demektir.

Ve hatırlattı:
- Hadis-i şerifte; (Bir cemaati seven kimse, onların arasında haşr olunur) buyuruldu.

Ve daha açıkladı:
- Fakat bu hadis-i şerifler sizi yanıltmasın! Siz iyilere, ancak onların iyi amellerini yapmakla kavuşabilirsiniz!

Ve misal verdi:
- Mesela yahudiler ve hıristiyanlar, Peygamberlerini seviyorlar ise de, onlar gibi olmadıkları için, onların yanına gidemeyeceklerdir.