İslam âlimlerinin en büyüklerinden Mahmud-u İncirfagnevi “rahmetullahi aleyh” hazretlerine, bir gün bazı gençler;
- Efendim, bize Rızık hakkında bilgi verir misiniz, diye rica ettiler.

Cevaben;
- Allahü teâlâ, her insanın rızkını ezelde takdir etmiş, ayırmıştır, buyurdu. İnsanların ecelleri ve nefeslerinin sayısı belli olduğu gibi, her insanın bedeninin ve ruhunun rızıkları da bellidir.

Ve ekledi:
- Rızık hiç değişmez. Azalmaz ve çoğalmaz. Kimse kimsenin rızkını yiyemez. Kimse kendi rızkını yemeden, bitirmeden ölmez.

Şöyle devam etti:
- Bir kimse, Allahü teâlâ emrettiği için çalışır, rızkını helal yoldan ararsa, ezelde belli olan rızkına kavuşur. Bu rızık, ona bereketli olur. Bu çalışmaları için de sevab kazanır.

Sordular:
- Ya haram yoldan ararsa efendim?
- Haram yoldan ararsa, yine ezelde ayrılmış olan o belli rızka kavuşur. Fakat, bu rızık ona hayırsız, bereketsiz olur.

Ve ilave etti:
- Rızkına kavuşmak için kazandığı günahlar da, onu felaketlere sürükler.

Kalb kırmak haramdır

Bir gün de talebeleriyle sohbet ederken;
- Çocuklar, kalb kırmak haramdır, buyurdu. Sakın kalb kırmayın. Nefsinize istediğinizi söyleyin. Kâfir deyin, alçak deyin, fasık ve facir deyin. Ama kimseyi incitmeyin. Çünkü gönül, Allahü teâlâya çok yakın olup, yaratılışta mis gibi temiz ve sağlıklıdır. Onu, sonra düşmanlar hasta etmiştir.

Gencin biri sordu:
- O hangi düşmanlar efendim?
- Nefs, şeytan ve kötü arkadaşlar.

- Bunlardan korunmanın çaresi yok mu efendim?
- Var tabii. Hem de tek çaresi var.

- O nedir efendim?
- İyilerle beraber olmak.