Kutbüddin Bahtiyar Kaki hazretleri “rahmetullahi aleyh” bir gün şunu anlattı sevdiklerine:

- Bir arkadaşımla sefere çıkmıştık bir gün.
Bir nehrin kenarında mola verip oturduk.

- Ancak garip bir hadise oldu orada.
Şöyle ki; biz orada otururken koca bir akrebin hızlı hızlı gittiğini gördük.

Ben arkadaşıma;
- Bak, bu akrep süratli gidiyor. Onun bu gidişinde bir hikmet olsa gerek, dedim.

O da hak verdi bana.
Birlikte takip ettik hayvanı.

İlerde büyükçe bir yılan dikkatimizi çekti o arada.
Merakla baktığımızda, o akrebin o yılanı sokup öldürdüğünü gördük.

Şaşırmıştık ikimiz de.
Koca yılan, anında kıvrılıp ölmüştü.

Biz, bunun hikmetini düşünüyorduk ki, az ötede bir adamın yatmış uyuduğunu görüp, hayretimiz daha da arttı.

Ne akrepten haberi vardı adamın, ne de yılandan.

Ben arkadaşıma dönüp;
- Bu kişi, mübarek biri olsa gerek, dedim. Çünkü akrep, o yılanı öldürmek suretiyle hizmet etti bu adama.

Arkadaşım,
- Doğru söylüyorsun, dedi.

Ancak fena bir koku hissettik adamın üzerinde.
Şarap koksuydu bu.

Sarhoştu ama…

Meğer şarap içip, sızmış o yere.
İkimiz de çok şaşırmış, bütün bu olanlara bir mânâ arıyorduk ki, gaibden bir sesle irkildik.

- “Eğer Allahü teâlâ lütfunu hep iyi insanlara saçsaydı, böyle günahkâr kullara kim bakardı?” diyordu.

O adam, bu sesle uyandı.
Yılanı da görünce, sarardı korkudan.

Sonra biz olanları kendisine anlatınca, çok duygulandı.
Nedamet yaşı doldu gözlerine.
O gün içkiyi bıraktı.

Dahası, ibadete başladı hemen.
Yetmiş defa hac yaptı, hem de yaya olarak.

İlim ve ibadete sarılıp, zamanının âlimlerinden oldu.