Behaeddin-i Buhari hazretleri “rahmetullahi aleyh”, bir gün bazı sevdiklerine;

- Kardeşlerim, gadap ve öfke ile pişirilen yemekte, zulmet olur, buyurdu. Böyle yemeklerde hayır olmadığı gibi yiyenlere şifa değil, dert ve hastalık olur bilakis.

Ve ekledi:
- Böyle pişen yemeği yiyenlerde fena ve kötü fiiller zuhur eder.

Sordular:
- Hangi yemeklerde hayır vardır efendim?
- Bir yemek, gaflete dalmadan, Allahü teâlâyı düşünerek, neşe ve sevinç içinde yapılırsa, hayırlı ve bereketli olur. O yemek, yiyenlere şifa ve deva olur.

İbadetten zevk almak

Şöyle devam etti:
- Allah’ın beğenmediği kötü ameller, şüpheli yemeklerden hasıl olur.
İbadetlerden zevk almak, bilhassa namazları huşu içinde kılmak da helal lokma yemeğe bağlıdır. Ayrıca yemeğin helalinden olması kâfi değil.

- Başka ne lazım efendim?
- O yemeğin âgâh halde hazırlanması gerekir. Yani Hak teâlâyı hatırlayarak, gadaplı ve öfkeli olmayarak, seve seve, zevkle pişirilmelidir ki, böyle yemekler, yiyene maddi ve manevi fayda sağlar.

Ve ilave etti:
- Ayrıca, yemek yemenin de usulü var. Allahü teâlânın huzurundaymış gibi edeble oturup, adabıyla yemelidir. Kim yemekte bunlara dikkat ederse, kıldığı namazlardan da tad ve lezzet alır. Her kim de şüpheli yer ve yemek adabına riayet etmezse, kıldığı namazlardan tad alamaz.

Emr-i maruf nedir?

Bir gün de bir talebesi;
- Efendim, Allahü teâlânın en çok razı olduğu amel nedir? diye sordu.

Cevabında;
- Emr-i maruf yapmaktır buyurdu.

- Emr-i maruf nedir hocam?
- İnsanlara İslamiyet’i anlatmaktır evladım. Bir kimseye dinden bir kelime öğretmek, yüz nafile hacdan daha kıymetlidir.