İmam-ı azam Ebu Hanife hazretlerini “rahmetullahi aleyh” bir çok İslam âlimi methetmiştir.

İmam-ı Rabbani hazretleri “rahmetullahi aleyh” de;
- O, Şer’i delillerden hüküm çıkarmakta öyle bir dereceye çıkmıştı ki, âlimler Onu anlamaktan aciz kaldılar, buyurdu.

Şöyle devam etti:
- O, dinin her emrine titizlikle uyar, bir müstehabı bile kaçırmak istemezdi. Abdest edeblerinden birini yapmadığı için kırk yıllık namazını kaza etmiştir.

Ve ilave etti:
- İsa Peygamber gibi ülül’azm bir Peygamber, gökten yere inince, ictihat yapacak ve Onun çıkaracağı hükümler, Hanefi mezhebine uygun olacaktır.

Vazife taksimi yaptılar

İslam âlimleri, her asırda aralarında vazife taksimi yaptılar.
Yani hangi devirde, hangi iş mühimse, o devrin âlimleri, o işe sarıldılar.

İmam-ı azam hazretlerinin devrinde ise İslam’ın ahkâmını korumak önemli meseleydi.

Zira fıkıh bilgisi, unutuluyor, üstelik sapık fikirler çıkıp yayılıyordu.
Din düşmanları, dine saldırıyorlardı.

Yunan felsefesine ait bazı fikirler iman ve itikad bilgilerine karışmıştı.

Sonra, yahudilik ile hıristiyanlık.
Bunlar da dinimize girmeye ve bozmaya başlamıştı İslamiyet’i.

Sonra şia ve mutezile.
Hatta mücessime ve cebriyye gibi bozuk fırkalar.

O, bu tehlikeleri görünce, bunlardan korunmaya ağırlık verdi.
Bunlara reddiyeler yazarak, susturdu hepsini.

İslam ilimlerini, bütün Müslümanların öğrenebilmesi için kitaplara geçti.
Ve bu kitapları yadigar bıraktı bizlere.

Cenâb-ı Hak Ondan razı olsun.
Onun bu hizmetleri olmasaydı, biz dinimizi doğru olarak öğrenemezdik.
Hatta kıyamete kadar gelecek Müslümanların üzerinde, çok büyük hakkı vardır bu büyük imamın.