Bir gün Süfyan-ı Sevri, aniden hastalandı.
Bir doktor getirdiler, lakin hıristiyandı.

Bu hıristiyan doktor, duymuştu önce onu.
Bilirdi evliyadan bir kimse olduğunu.

Süfyan’ın hanesine o doktor geldiğinde,
Sohbet etti onunla tıp ilmi üzerinde.

Lakin öyle bilgiler verdi ki ona Süfyan,
Ağzı açık dinledi, Süfyan'ı hıristiyan.

Zira hiç duymadığı bilgilerdi onlar hep.
Çok hayretler içinde kalmıştı bundan sebep.

Merak etti, bunları nasıl biliyor diye.
Başladı daha sonra onu muayeneye.

Vücudunu dinleyip, dedi: (Aman efendim!
Nasıl yaşıyorsunuz, buna çok hayret ettim.

Korkudan, parça parça olmuş ciğerleriniz.
İmkansız bu durumda sizin ömür sürmeniz.

Ben ki, bunca senedir tabiplik yapıyorum.
Böyle bir hadiseye, ilk defa rastlıyorum.

Tıp bilgisine göre, böyle olan ciğerle,
Değil ki yıllar yılı, yaşanmaz bir gün bile.)

Buyurdu ki: (Tıp ilmi doğru söyler muhakkak.
Ve lakin her şeye de kadirdir cenâb-ı Hak.)

O hıristiyan doktor, düşündü, durdu biraz.
Süfyan'ın bu sözüne, etmedi hiç itiraz.

Dedi ki: (Parça parça olmuş böyle ciğerle,
Madem ki yaşadınız sıhhatle, senelerle,

Öyleyse inandım ki, sizin bu dininiz hak.
Ve elbette her şeye kadirdir cenâb-ı Hak.)

Kelime-i şehadet getirerek o zaman,
Süfyan’ın huzurunda hemen oldu Müslüman.

Zamanın hükümdarı, işitince bu hali,
Hem sevindi ve hem de hayret etti bir hayli.

Dedi: (Doktor gitmişti, bir hastanın yanına.
Meğerse hasta gitmiş, doktorun ayağına.)

Ölüm hastalığında, çok karnı ağrıyordu.
Bu sebeple, abdesti sık sık bozuluyordu.

Fakat tekrar alırdı her abdest bozuluşta.
En ufak bir gevşeklik etmedi bu hususta.

Abdestliyken ölmeyi arzu ediyordu hep.
Çok abdest almasına, bu idi asıl sebep.

Bu yüzden, altmış defa abdest aldı o gece.
Ve nihayet vefatı çok yaklaştı böylece.

Buyurdu: (Vakit tamam, indirin yere beni.)
Derhal ifa ettiler Süfyan'ın bu emrini.

Bu hali, dostlarına söylemek maksadiyle,
Çıkınca, gördüler ki cümle halk gelmiş bile.

Girdiler içeriye o ara gelen zevat.
Süfyan, (Allah!) diyerek o anda etti vefat.

O arada gaibten duyuldu bir ses yine:
(Takva sahibi Süfyan, vasıl oldu Rabbine.)