Ebu Bekir Ensari "rahmetullahi aleyh" hazretlerine bir grup genç geldi bir gün.

Selam verip;
- Bize Peygamber efendimiz aleyhisselamdan bahseder misiniz, dediler.

Büyük Velî;
- Peki gençler, dedi.

Ve başladı anlatmaya:
- Efendimiz aleyhisselamın mübarek vücudu, çiçekten daha güzel kokardı. Mesela birinin elini tutsa, o el günlerce güzel kokar, bir yerden geçse, güzel kokusu mahalleyi sarardı.

Ve şunu anlattı onlara:
Bir gün, Enes bin Malik’in “radıyallahü teâlâ anh” hanesinde uyuyup terlemişlerdi.

Enes hazretlerinin annesi, o terleri, bir çöp ile alıp küçük bir şişeye koyuyordu ki uyanıp sordular:
- Ne yapıyorsun ya Rümeysa?
- Mübarek terinizden alıyordum ya Resulallah.

- Ne yapacaksın onları?
- Esans olarak kullanacağız.

Efendimiz aleyhisselam tebessüm buyurdular.

Çok da cömertti

Aynı gençlere;
- Peygamber efendimiz aleyhisselam çok da cömertti, buyurdu.

Ve şunu anlattı onlara:
Medine’ye bir gayri müslim gelip, Efendimiz aleyhisselamdan dünyalık bir şeyler istemişti.

Ona, bir koyun sürüsü verdiler.
Bu cömertliği görünce iman edip, koştu kabilesine ve seslendi:
- Ey insanlaar!

Kabilesi bir anda etrafını sardı.
- Hayırdır, ne var?

Adam, Efendimiz aleyhisselamın bu cömertliğini anlattıktan sonra dedi ki:
- Koşun! Koşun! O zata siz de iman edin.

Bütün kabile gittiler.
Ve hepsi imanla şereflendiler.

Bir torba altın

Bir gün de “Doksanbin dirhem” kıymetinde, bir torba dolusu altın getirdiler Peygamber efendimiz aleyhisselama.

Şaşırdılar:
- Bir torba altın mı efendim?

- Evet. Tamamını eshabına dağıttı onların. Tam altınlar bitmişti ki, biri daha gelip altın istedi.

Buyurdular ki:
- Her neye ihtiyacın varsa, çarşıdan satın al. Ben sonra öderim.

Gençler çok duygulanmıştı:
- Ne büyüklük hocam!

- Evet. Cenâb-ı Hak şefaatine kavuştursun.
- Amin!