Evliyanın büyüklerinden Ebu Ali Cürcani hazretleri "rahmetullahi aleyh", “Zengin” olmasıyla meşhurdu o yörede.

Bir gün, iki kişi oturmuş Onu konuşuyorlardı.
Biri söze başlayıp;
- Bu zat çok zengindir, dedi.

Öbürü tasdik etti onu:
- Evet, biliyorum.

- Nasıl bu kadar zengin olmuş acaba?
- Bilmem.

Onlar böyle konuşurken oraya geldi mübarek zat.
O gelince sustular tabii.

Onlara bakıp;
- Evet, dünyalığımız çoktur. Ama dünya, kalbimizde değil, cebimizdedir, buyurdu. Paranın yeri ceptir, cüzdandır. Ama kalb değildir. Kalbe para sevgisi girdi mi, o kalbden hayır gelmez.

Ve ekledi:
- Kalb, “Allah sevgisi”nin yeridir, “Para”nın değil.

O anda kalblerinden “Dünya sevgisi”nin çıktığını, yerine “Allah sevgisi”nin girdiğini hissettiler.
Artık talebesi olmuşlardı bu büyük Velinin.

Evliyanın özellikleri

Bir gün de;
- Evliya zatların ne gibi hususiyetleri vardır? diye sordular bu zata.

Cevaben;
- Onlar öyle kullardır ki, onlar görülünce “Allah” hatırlanır, buyurdu.

Ve ekledi:
- Bazı semavi kitaplarda; “Benim Veli kullarımdan birine eziyet eden, bana harp ilan etmiş olur” buyurulmuştur.

Sordular:
- Yani onları üzen iflah olmaz mı efendim?
- Aynen öyle.

- Ya onları sevip sevindirenler hocam?
- Onlara müjdeler olsun, buyurdu. Mutlaka mükafatını görürler bir gün.

Kendi hatanızı görün

Bir gün de;
- Başkalarının hata ve kusurlarını araştırmayalım. Kendi kusurlarımıza bakalım, buyurdu.

Sonra cemaate dönüp;
- Niçin? diye sorun bakalım, buyurdu.

Bunun üzerine sordular:
- Niçin efendim?

Buyurdu ki:
- Başkasının günahından biz mesul değiliz. Bize, bizim günahlarımız sorulacak ahirette.