Kabr-i şerifi İstanbul’da bulunan Velilerden Seyyid Velayet hazretleri ”rahmetullahi aleyh“, bir gün sevdiği bir gence;

- Akıllı oğlum! Allahü teâlânın sevmediği bu dünyanın arkasında koşma! buyurdu. Gönlünü hep Allahü teâlâya bağlamak nimetini elden kaçırma! Ne sattığını ve buna karşılık neyi aldığını düşün!

Şöyle devam etti:
- Dünyayı ele geçirmek için ahiretini vermek ve insanlara yaranmak için Allahü teâlâyı gücendirmek, ahmaklıktır. Dünya ile ahiret birbirinin zıddıdır, tersidir. İkisinin sevgisi bir kalbde toplanamaz.

Delikanlı sordu:
- Tavsiyeniz nedir efendim?

- Bu iki zıttan dilediğini seç ve seçtiğine karşılık kendini sat, feda et!

Genç sordu:
- Yani ahireti seç, demek istiyorsunuz.

- Elbette. Ahiret azabı da Cennet nimetleri de sonsuzdur oğlum. Dünyada olanlar ise pek azdır. Elde kalmaz. Üstelik Allahü teâlâ dünyayı sevmez, ahireti sever.

Şöyle bitirdi:
- Büyüklerimiz; “İstediğin gibi yaşa, bir gün öleceksin! İstediğini topla, bir gün ayrılacaksın!” buyuruyorlar.

Allah için iş yapın

Bir gün de sevdiklerine buyurdu ki:
- Kardeşlerim, ahirette "Nasıl yaptığımız" değil, "Niçin yaptığımız" sorulacak.

Sordular:
- Yani ne niyetle yaptığımız mı efendim?
- Evet. Bir işi niçin yapıyoruz? Ona bakalım önce. “İnsanlar için” mi? “Allah için” mi?

- İnsanlar için yaptıysak hocam?
- İşimiz insanlara bırakılır.

- Ya Allah içinse efendim?
- İşte o zaman kurtuluruz ahirette.