İmam-ı Ebu Yusuf hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Hanefi mezhebinde büyük müctehid ve İmam-ı azam hazretlerinin talebesidir.

Yetim olup, başarılıydı derslerinde.
Hazret-i İmam da Onun çok zeki olduğunu görüp, derslerine daha sıkı bağlamak için fakir ailesinin geçimini üzerine aldı bizzat.

Nitekim kendisi anlatıyor:

- Ailem fakirdi.
Bu sebeple pek para bulunmazdı elimde.
Babam da vefat edince yetim kaldım.
Ne yapacağımı şaşırmıştım.

Ben, İmam-ı azam hazretlerinin medresesinde iken, bir gün annem çıkageldi aniden.

Beni bulup;
- Evladım, sen onunla bir misin? Onun ekmeği hazır, sen ise yetimsin. Bir sanat öğrensen iyi olur, dedi.

- Peki anneciğim, dedim.

Birkaç gün derslere gitmeyince, İmam-ı azam hazretleri beni çağırıp sordu:
- Seni derslerde görmüyorum, sebep nedir?
- Geçim sıkıntısı efendim.

- O kolay, sen derse devam et, buyurdu.
Ders bitip, talebeler dağılınca, bana çok para verdi.

Biterse bana gel

Ayrıca da;
- Biterse, bana gel. Sakın ders halkamızdan ayrılma, buyurdu.
- Peki efendim, dedim.

Param bitmeden tekrar verirdi.
Söylememe lüzum kalmazdı.

Çok maddi ihsanına kavuştuğum gibi ilminden de çok nasibim oldu.
Bir tek dersini bile kaçırmayıp, muntazam devam ettim.

Hatta oğlum ölmüştü de cenazesinde bulunamamıştım.
Zira cenazeye gitseydim, Onun bir tek dersini kaçırırdım ki, bunun acısı, tâ kıyamete kadar bende devam ederdi.