Bir gün, Ahmed bin Hanbel hazretlerine “rahmetullahi aleyh”;
- Tevekkül nedir efendim? diye sordu birisi.

Cevaben;
- Rabbimizden gayri birine hiç güvenme, buyurdu. Rabbinle arana, başkasını sokma. Terk et, insanlardan bir şey istemeyi.

Şöyle devam etti:
- Sana gelen her nimet ve musibeti Allahü teâlâdan bil. Zira Onundur güç ve kuvvet.

Sözüne devamla;
- Seni, sende bulunmayan bir meziyetle metheden kimse, yarın sende bulunmayan bir vasıfla kötüler, buyurdu.

Ahmak kimdir?

Bir gün de kibirden sordular.

Cevabında;
- Kibir olan başta akıl olmaz, buyurdu. Ahmak da odur ki, övülmeyi çok sever.

Ve ilave etti:
- Kim kusursuz arkadaş ararsa, arkadaşsız kalır. Velev ki, bin sene arasa da.

Zühd ve Fütüvvet

Bir gün de oğlu Abdullah;
- Babacığım, bize zühd ve fütüvveti izah eder misin, diye rica etti.

Cevaben;
- Zühd odur ki, haram korkusu ile bütün günah olmayan şeyleri terk etmektir, buyurdu.

Ve ekledi:
- Fütüvvet de, korktuğun bir şey için, sevdiğin pek çok şeyi terk edebilmektir.

Ve izah etti:
- Yani Cehennemde yanmamak için, nefsinin heva ve hevesini terk etmektir.