Devrin halifesi, ölüm hastalığına yakalanmıştı ki, vefat edeceğini anlayınca yanına çağırdı vezirini.

- Eğer bu hastalıktan ölürsem, yerime Ömer bin Abdülaziz otursun, diye vasiyet etti. Ve bunu bildiren bir ahitname yazdı kendi eliyle.

Sonra mühürleyip vezire verdi ve;
- Ben öldüğümde, bu ahitnameyi herkese oku, diye emretti.

Sonra ruhunu teslim etti.
Vezir, bütün valileri çağırıp, bu ahitnameyi okudu onlara.

Ömer bin Abdülaziz hazretleri de vardı aralarında.

İstifa talebinde bulundu

Ancak bunu dinleyince çok şaşırdı.
Zira halife olarak Onun ismi geçiyordu ahitnamede.

Ancak kendisi ahiret adamıydı.
Kendisinde liyakat görmüyordu bu iş için.
Yani herkes halife olmak isterken, O, hilafetin ağır yükü altına girmekten korkuyordu.

İsmi okunduğunda, şaşırıp kaldı.
Ve istifa isteğinde bulundu hemen.

Ancak istifa dileği kabul olunmadı.
Halifeliği aynen tasdik olundu.

Sizden beş şey istiyorum

Vezir, Onun koluna girerek, bir konuşma yapması için minbere çıkardı.
Ömer bin Abdülaziz hazretleri “rahmetullahi aleyh”, bir hutbe okudu orada.
Bu hutbesinde beş şey talep etti onlardan.

Birincisi, halkımdan halini bize arz edemeyen bir kimse varsa, onun halini bana haber verin.

İkincisi, hayırlı işlerimizde siz de bize yardımcı olun ve bizi destekleyin.

Üçüncüsü, eğer hak yoldan az bile ayrılırsak, siz mani olup, bizi ikaz edin.

Dördüncüsü, halkımdan hiç kimse, hiç kimsenin arkasından konuşup da gıybetini yapmasın.

Beşincisi de, dünyaya veya ahirete yaramayan faydasız şeylerle vakit geçirmeyin.