Ebül Abbas-ı Mürsi hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Allah adamlarındandır.
Hocası, Ebül Hasan-ı Şazili hazretleridir.
Bu zattan icazet alıp, Endülüs’e gitti ve hidayete kavuşturdu çok kimseyi.

Bir kişi anlatıyor:
Ben, Şazili hazretlerinin yanında bir müddet hizmet ettim.
Sonra bir iş için Endülüs’e gitmem icab etti.

Veda edip ayrılırken;
- Orada, Ebül Abbas diye biri vardır, buyurdu. Onu bul, hizmetine gir. O, seni yüksek makamlara kavuşturur.

Ama kendisini gizler

Ve ekledi:
- Ama kendisini gizler. Bu yüzden oranın halkı kıymetini bilmezler Onun.

Elini öpüp yola çıktım.
Dağlar, tepeler aşıp Endülüs’e vardım nihayet.
Ebül Abbas-ı Mürsi hazretlerini sordum insanlardan.

Evini öğrenip huzuruna girence;
- Ey Yahya! Allahü teâlâya şükret ki, şu anda zamanın kutbu ile görüştün, buyurdu.

Ve ekledi:
- Hocam Ebül Hasen’in dediklerini gizle ki, halk içinde tanınmayayım.

Öyleyse malını dağıt

Bir gün, biri bu zata gelip;
- Efendim, ben malımın artmasını istiyorum. Ne yapayım? diye sordu.

Cevaben;
- Öyleyse malını dağıt, buyurdu.

- Hocam, ben malımın artmasını istiyorum, azalmasını değil.
- İyi ya, bunun için malından Müslümanlara ver.

- Verirsem azalmaz mı efendim?
- Hayır, bilakis artar.

- Artar mı efendim?
- Evet. Sen verirsen, Allah sana daha çok verir. Vermezsen, vermez. Şimdi anladın mı?
- Anladım efendim.