Fudayl bin İyad hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Evliyanın büyüklerindendir.

Gençliğinde eşkıyalık yapıyordu.
Sonra tövbe etti.
Ve yükselip, mübarek bir Veli oldu.

Abbasi halifesi olan Harun Reşide nasihatları meşhurdur.
Tövbe edicilerin başında, bu zat vardır.
Cömertlikte eşine az rastlanır.

Eşkıyalık yaptığı zamanlarda bile ibadetini aksatmazdı.
İnsanların malını elinden alsa da, yine merhameti bırakmazdı elinden.

Mesela bir kafilede kadın varsa, onlara dokunmazdı.
Parası az olan, yahut borçlu olanların da bir şeyini almazdı.

Beni seviyor musun?

Bir gün kendi çocuğunu kucağına almış, seviyordu.

Çocuk sordu babasına:
- Beni seviyor musun babacığım?
- Elbette oğlum, şüphen mi var?

Sordu yine:
- Peki Allah'ı seviyor musun?
- Tabii seviyorum. Allah sevilmez mi?

- Babacığım, senin kaç tane kalbin var?
- Bir tane.

- Peki babacığım, bir kalbe iki sevgiyi nasıl sığdırıyorsun?

Bu, bana bir ikaz

Oğlunun bu sözünden çok etkilendi.
Hidayet nurları dolmaya başladı kalbine.

Kendi kendine;
“Bu, bana bir ikaz-ı ilahi. Bunu ona, Allah söyletti. Yoksa bu çocuk, bu sözleri edemezdi. Rabbim, bu çocukla beni ikaz ediyor” diye düşündü.

Bıraktı oğlunu kucağından.

Ellerini açıp;
- Yâ ilahi, sana söz veriyorum. Artık haramilik yapmayacağım. Beni affet! diye yalvardı.

Ve döndü oğluna.
- Ey evladım! Sen ne güzel vaizsin, dedi. Beni irşad ettin. Senin nasihatinle kalbim değişti, hidayete kavuştum.