Zeynel Abidin Ali hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Resulullah efendimiz aleyhisselamın torunudur.

Oğlu Muhammed Bakır’a;
- Dört kısım insanla arkadaşlık yapma! buyurdu.

Oğlu sordu:
- Onlar kimlerdir babacığım?
- Günahkâr, cimri, yalancı ve sıla-i rahmi terk edenlerdir ki, bunlar Kur’an-ı kerimde lanetlenmiştir, buyurdu.

Ey insanlar, uyanın!

Bir gün de, şunu anlattı sevdiklerine:

Evliyadan birini vefatından sonra sevdikleri rüyada görüp;
- Dünyaya geri dönmek ister misiniz? diye sormuşlar.

O zat cevabında;
- Dünyanın tamamını bana verseler, yine istemem. Ama tek şey için geri dönerim, buyurmuş.

- Ne için? demişler.
- Geri döndüğümde, ayağıma demirden bir ayakkabı giyer, elime bastonumu alır, bütün dünyayı kapı kapı dolaşırım, buyurmuş.

Sormuşlar:
- Ne söylersiniz efendim?

Buyurmuş ki:
- Kapıya çıkanlara; “Ey insanlar uyanın!” der ve onlara ölüm acısının şiddetini, kabrin sıkmasını, mahşerin dehşetini, Mizanın korkusunu, Sırattan geçmenin zorluğunu anlatırım.

Tevekkül nedir?

Bir gün de;
- Tevekkül nedir efendim? diye sordular bu zata.

Cevabında;
- Tevekkül, her türlü sebebe yapışarak gayret göstermek, ama neticeyi Allahü teâlâdan beklemek ve olacak şeyin, mutlaka kendisi için hayırlı olacağına inanmaktır, buyurdu.

Ve ekledi:
- Kul, Rabbine güvenirse, Allahü teâlâ mutlaka ona sahip çıkar ve onu her tehlikeden korur.

- Ya insanlara güvenirse efendim?
- İnsanlara güveneni, insanların eline bırakır.