Fudayl bin İyad hazretlerinden “rahmetullahi aleyh” nasihat istediler.

Cevabında;
- Bir kimse Allah'a asi olsa, Onun mahlukları da o kula isyan eder, buyurdu.
Ben, Rabbime isyan mı ediyorum, taat mı yapıyorum? Bunu, hayvanlarımın tavrından anlıyorum.

Ve ekledi:
- Ben Rabbime itaat edersem, hayvanlarım da bana itaat ediyorlar. İsyan edersem, onlar da bana isyan ediyorlar.

Bir gün de sohbetinde;
- İnsanın yanındakilerle, tatlı dil ve güler yüzle güzel geçinmesi, geceleri namaz kılmasından, gündüzleri oruç tutmasından daha iyidir, buyurdu.

İyilik nasıl anlaşılır?

Fudayl hazretlerine birini methederken;
- Ağzına tatlı almaz, dediler.

Onlara;
- Tatlı yememek, marifet midir? buyurdu. Siz asıl ahlakına bakın onun. Yakınlarına güzel davranıyor mu. Hısım akrabasına iyilik ediyor mu? Birine kızdığında, yeniyor mu öfkesini? Din kardeşine karşı huy ve ahlakı nedir? İnsanın iyiliği, bu şeylerden bellidir.

Tasavvuf nedir?

Bir gün de;
- Tasavvuf nedir efendim? diye sordular bu zata.

Cevaben;
- Tasavvuf, bütün günahları terk etmek, hatta günah işlemek arzusunu kalbinden söküp atmaktır, buyurdu.

Sonra şunu anlattı:
Hazret-i Ali “radıyallahü anh” bir gün, bazı insanların toplanmış eğlendiklerini görünce;
- Niçin eğleniyorsunuz? diye sordu.

- Bugün, bizim bayramımızdır, dediler.

Büyük sahabi;
- Günah işlemediğimiz gün de bizim bayramımızdır, buyurdu.