Süleyman Hakim Ata hazretlerine, hocası Ahmed Yesevi hazretleri “rahmetullahi aleyh” icazet verip göndereceği zaman;
- Ey Süleyman! Yarın, seher vaktinde sana bir deve gelecek. O deveye biner, o nerede durursa orada inersin, buyurdu.

Ve ekledi:
- Senin irşat yerin orasıdır.

Süleyman Hakim Ata hazretleri, o sabah bindi gelen deveye.
Harezm’e varınca, deve çöktü birden.

Yeşil ve ağacı bol bir yerdi burası.
Kimsecikler yoktu ortalıkta.

Burası, Buğra Hanın, hayvanlarının otladığı bir yerdi Türkistan’da.

Uzaklaş bu yerden!

Az sonra atların sahipleri Onu görüp;
- Ey kişi, uzaklaş bu yerden, dediler.

Onlara;
- Ben bir garip dervişim. Buraya vazifeli geldim, buyurdu.

Ancak dinlemediler.
Gitmesi için zor kullanınca, o yöredeki ağaçlara dönüp;
- Ey ağaçlar, tutun şu insanları! diye seslendi.

Ağaçlar, dallarıyla sardılar onları.
Yalnız ikisi kurtuldu ve koşarak Buğra Hana haber verdiler hadiseyi.

Evliya zatlara saygısı çoktu Buğra Hanın.
Bu habere çok sevinip;
- Demek ki, ülkemize bir Evliya zat teşrif etmiş, dedi.

Derhal bir adamını gönderip;
- Koş öğren bu işin hakikatini, diye emretti.

O kişi gelip de olanlara şaşkın şaşkın bakınırken;
- Bir Allah dostuna saldıranların hali işte böyle olur, diye ses geldi ağaçlardan.

Hakim Ata, dua etti.
Dallar gevşedi ve o halden kurtuldu adamlar.

O vazifeli kimse, Süleyman Hakim Ata hazretleriyle birlikte Buğra Han’a geldiler.

Buğra Han’ın, Anber adında bir kızı vardı.
Çok güzel ve saliha bir kızdı.

Onu, bu zata nikâhladı.
Böylece bu Allah dostunu damat yaptı kendine.

Sonra, kendisi ve cümle ahali, talebesi oldular bu zatın.
Velhasıl bu büyük Veli, burada insanların kalbine nur ve hidayet saçtı yıllarca.

İslam’ın güzel ahlakını anlattı.
Ve bu yerde vefat etti.

Üzerime türbe yap!

Vefatından kırk yıl sonra Ceyhun nehri taşıp, mübarek kabri sular altında kalmıştı.

Bir gece, oradaki başka bir Velinin rüyasına girip, kabrinin halini haber verdi.

Kabir yerini de tarif edip;
- Üzerime güzel bir türbe bina et, diye rica etti.

O Veli zat, o gün gelip buldu kabri.
Ve aynı gün halletti bu işi.

Herkes yahşi, biz yaman, herkes buğday, biz saman güzel sözünü, Süleyman Hakim Ata hazretleri söylemiştir.

Ayrıca;
Her gördüğünü Hızır, her geceyi kadir bil ata sözü de bu büyük Veli’den hatıradır bize.

En büyük nimet

Bu zat, bir gün sevdiklerine;
- En büyük nimet, Ehl-i sünnet üzere iman etmektir, buyurdu.

Ve ekledi:
- Bu doğru iman nimetinin kıymetini bilmez, şükrünü yapmaz, bu nimetin hakkını veremezsek, Cenâb-ı Hak alır elimizden.

Sordular:
- Bu nimetin hakkı nasıl verilir ki efendim?
- Birbirimizi sevmekle. Din kardeşlerimizi çok seversek, bu nimetin şükrünü eda etmiş oluruz.