Eshab-ı kiramdan İbni Tiha “radıyallahü teâlâ anh” adında bir kimse vardı. Peygamber efendimiz aleyhisselam, birkaç sahabi ile bunun ziyaretine gittiler bir gün.

İbni Tiha hazretleri, Resulullah efendimizi görünce çok sevindi:
- Buyurun ya Resulallah! Şeref verdiniz.

Bir yandan da üzülmüştü.
Çünkü ikram edecek bir şey yoktu evlerinde.

Efendimiz aleyhisselam, bahçede kuru bir hurma ağacı görüp seslendiler:
- Ya İbni Tiha!

- Buyurun ya Resulallah.
- Şu ağaçtan hurma toplamamıza izin var mıdır?

Mübarek sahabi büktü boynunu:
- Estagfirullah! O, kuru bir ağaçtır ya Resulallah.
- Olsun, sen biraz su getir bana!

Bunun üzerine;
- Baş üstüne! dedi.

Ve koşup, bir tas su getirdi.

Efendimiz aleyhisselam, o suyun birazını içip, kalanı o ağacın dibine döküverdiler.

Sonrası malum.
Peygamber efendimizin mucizesi olarak, kuru ağaç yeşillendi birden.

Ve hurmayla doldu dalları.
Hepsi yiyip doydular.