Şeyh Lütfullah Efendi "rahmetullahi aleyh", Balıkesir erenlerindendir.

Bir gün, dergahına zenginlerden biri gelerek;
- Efendim, müsaitseniz sizi bütün talebelerinizle birlikte bu akşam yemeğine fakirhaneye bekliyorum, dedi.

Mübarek zat memnun oldu:
- Olur geliriz. Hem sohbet ederiz biraz.

Adam sevindi.
Talebeler daha çok sevindiler.

Zira böyle davetlerden sonra hocalarının sohbetine doyum olmazdı. Yemekten ziyade sohbet için sevinmişlerdi onlar.

Ancak henüz yenice gelen Mustafa adında bir talebe vardı ki, başka türlü sevinmişti bu garip.

“Hele şükür” dedi içinden, “Her gün darı ekmeği yiyip, darı çorbası içiyoruz. Bu akşam, şöyle çeşitli nefis yemekler yeriz davette”.

Çarıklarını hazırlayıp, sabırsızlıkla akşamı bekliyordu ki, Lütfullah Efendi çağırdı kendisini:
- Mustafaa!

Koştu hemen huzuruna:
- Buyurun hocam.

- Evladım, biz bu akşam davete gidiyoruz. Sen dergahta kal. Mutfakta darı ekmeğiyle darı çorbası var. Onlarla karnını doyurursun!

Genç anlamıştı hatasını.

Köşesine çekilip azarladı kendini:
- Ey alçak nefsim! Sen yalnız mideni düşünürsen, böyle mahrum kalırsın işte. Çek şimdi cezanı. Sen müstehaksın buna.

Hastanın duası

Lütfullah Efendi bir sohbetinde;
- Çocuklar, Allahü teâlâ, sıkıntılı halde yapılan duayı kabul eder, buyurdu.

Ve ekledi:
- Mesela hastanın duası makbuldür. Onun için hastalık nimettir bir bakıma.

Talebenin biri kalktı.
- Efendim, “Hastalık nimettir” dediniz. Yanlış duymadık değil mi?

Mübarek zat gülümsedi:
- Evet evladım. Hastalık nimettir, ama sabretmek şartıyle. Hastalık istenmez. Bilakis hasta olmamak için tedbir alınır. Ama buna rağmen gelirse, sabredilir. Büyükler, “Hastalıkta şifa vardır” buyurmuşlardır.

Genç talebe bir daha şaşırdı:
- Hastalıkta şifa mı vardır hocam?

- Evet yavrum. Hasta, hastalığından dolayı şikayet etmez ve sabrederse, günahları affolur. Ayrıca çok da sevap kazanır. Sonra hastanın kalbi kırık olur, duaları makbuldür. Hasta, günah işlemeyi düşünemez. Şifa vermesi için Allah’a yalvarır daima.

Ve ekledi:
- Hem sonra hasta, ölümü daha çok hatırlar. Ahireti düşünür, günahlarına tövbe eder. Bu yüzden Allah’a daha yakın hisseder kendini
.
Şöyle bitirdi:
- Bütün bunlar şifadır işte. Manevi şifa, kalb için şifa...