İbrahim bin Musa "rahmetullahi aleyh", Mısır’da yetişen Velilerdendir.

Bu zat, bazen atına atlayıp süratle bir yerlere gider, saatler sonra tozlara ve kana bulanmış olarak geri dönerdi.

Bir defasında yine kanlı elbiselerle geri dönmüştü ki, yakınları çok merak ettiler.
Ancak çekindiler sormaya.
Kendi de bir açıklama yapmıyordu.

Bir kaç gün geçti.
Şam tarafından bir kafile geldi oraya.

O civarda kâfirlerle Müslümanların yaptığı savaşı şöyle anlattılar:

Düşman ordusu çok kuvvetliydi.
Müslümanlar tam mağlub olmak üzere idi ki, son üç günde durum değişti birden.

Sordular:
- Nasıl değişti birden?
- İbrahim bin Musa hazretlerinin gelmesiyle, dediler.

Ve şöyle anlattılar:
- Onu, atının üzerinde harp meydanında gördük birden. En ön safta “Allah Allah!” diyerek düşmana saldırıyor, önüne geleni yere seriyordu.

Şöyle devam ettiler:
- Biz de kendimize geldik ve ard arda yaptığımız hücumlarla düşmanı püskürttük geriye. Mübarek zat düşman komutanını da öldürünce kâfirler perişan olup kaçmaya başladılar. Biz de arkalarından kovaladık. Zafer bizim oldu elhamdülillah.

Nasıl başardınız?

Bir gün de;
- Nasıl muvaffak oldunuz? diye sordular bu zata.

Cevabında;
- Bir hadis-i şerife yapışmak suretiyle, buyurdu.

- O hangi hadis-i şerif efendim?
- “Helekel müsevvifun” buyurdu.

Ve ekledi:
- Yani Peygamberimiz; “İyi işleri sonraya bırakanlar ziyan etti” buyuruyor. Ben bu hadis-i şerife uyarak bugünün işini yarına bırakmadım.