Eşrefoğlu Rumi hazretleri "rahmetullahi aleyh" anlatıyor:

Bağdat’ta bir grup zengin, toplanıp çıktılar Hac yoluna.

O yörede Resulullah efendimiz aleyhisselamın aşkıyla yanan bir fakir vardı ki, yıllardır o kutsal toprakların hasretiyle yanıp kavruluyordu.

Bu kafileyi görünce dayanamadı.
Koşup katıldı o kervana.

Ama ne bineği vardı garibin, ne azığı.
Şehir dışına çıkmışlardı ki, zenginlerden biri fark etti onu.

Alaylı bir yüz ifadesiyle o garibe bakıp;
- Ey fakir! Bineğin yok, azığın yok. Bu halde nasıl hacca gideceksin? Dedi.

Sonra bir kahkaha atıp ekledi:
- Bari paran var mı cebinde?

Fakirin cebinde parası da yoktu.
Ama tevekkülü vardı kalbinde.
Resulullahın muhabbeti vardı.

Döndü o kendini bilmeze.
- Allah kerimdir. O bana yardım eder, dedi.

Ve mahzun halde ayrıldı yanından.
Haccı ifa edip Medine’ye doğru yola çıktılar.

O zengin, gördü yine bu fakiri.

Alaylı bir tavırla sordu yine:
- Komşu! Sahi sen haccı yapabildin mi?
- Çok şükür. Bana da nasip oldu.

- Peki, beratını aldın mı bari?

Garip anlamadı:
- Ne beratı?

- Cehennemden azat olduğuna dair berat.
- Yok, ben almadım öyle bir şey

Zengin, cebinden çıkardığı herhangi bir kağıdı ona gösterip;
- Bak, Kâbe’yi ziyaret edenlere böyle berat veriyorlar. Hepimiz aldık. Sen niye almadın? Dedi.

Fakir saf ve temizdi.
İnandı bu söze.

Derhal geri dönüp, koştu Kâbe’ye.
Örtüsüne yapışıp, iki gözü iki çeşme;

- Ya Rabbi! O berattan ben de isterim, diye yalvardı.

O anda eline bir kağıt tutuşturuldu gaibten.
Dünya kağıtlarına benzemiyordu.

O kağıdı yüzüne gözüne sürdü.
Kapandı şükür secdesine.
Sonra koşup yetişti kafileye.

Zengin onu görünce yine alaylı bir tavır takındı.
- Ne oldu? Alabildin mi beratını?

Fakir, sevinçle çıkarıp gösterdi aldığı beratı:
- Evet ya, bana da verdiler, işte!

Adam misk kokulu, nur yazılı kağıdı görünce aklı gitti.
Bayılıp düştü atından.

Kendine geldiğinde anlamıştı her şeyi.
Ağlama sırası kendisindeydi artık.

Aradan yıllar geçti.
Vefat etti o fakir.

O beratla defnettiler kabrine.
Bir müddet sonra, o zengin rüyada gördü fakiri.

Ve sordu:
- Nasılsın mübarek kardeşim?
- Çok iyiyim, dedi. O beratı Münker-Nekir meleklerine gösterdim. Onu görünce bir şey sormadılar bana.

Uyandı.
Çok hayırlar yapıp, sevabını gönderdi o fakirin ruhuna.