Evliyanın büyüklerinden Alâüddîn-i Attâr “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- Bu dünya ziraat yeridir, buyurdu. Tarlayı ekmeyip, tohumları yiyerek zevk ve safa süren kimse, mahsul almaktan mahrum kalacağı gibi, dünya hayatını, geçici zevkleri, nefsin arzularını taşkın ve şaşkın olarak yapmakla geçiren de, ebedi nimetlerden, sonsuz zevklerden mahrum olur.

Ve ekledi:
- Bu hâl, aklı başında olanın kabul edeceği birşey değildir. Akıllı kimse, sonsuz lezzetleri kaçırmaya sebep olan geçici lezzetleri zararlı şekilde yapmayı tercih etmez.

Şöyle devam etti:
- Allahü teâlâ, dünya zevklerinden, yani nefse tatlı gelen şeylerden hiçbirini yasak etmedi.

Dünyayı terk etmek

Bir gün de sohbetinde;
- Dünyayı terk etmek demek, kalbin onu sevmemesi, ona düşkün olmaması, kıymet vermemesi demektir, buyurdu.

Sordular:
- Ona düşkün olmamak nasıl anlaşılır efendim?
- Varlığı ile yokluğu eşit olmaktır.

- Bu nimete nasıl kavuşulur efendim?
- Buna kavuşmak için bu nimete kavuşmuş olan Allah adamlarının yanında yetişmek lazımdır. Bu büyüklerden biri ele geçerse kıymetini bilmeli, onların emirlerini yapmaya, canla başla sarılmalıdır.

Kur’an-ı kerimi öğretene…

Bir gün de sohbetinde;
- Kardeşlerim, çocuklarımıza mutlaka Kur’an-ı kerimi öğretmeliyiz, buyurdu.

Ve ekledi:
- Peygamberimiz “aleyhisselam”; (Çocuklarına Kur’an-ı kerim öğretenlere veya Kur’an-ı kerim hocasına gönderenlere, öğretilen Kur’anın her harfi için, on kere Kâbe-i muazzama ziyareti sevabı verilir) buyuruyor.

- Hadisin devamında; (Ve kıyamet günü, başına devlet tacı konur ki, bütün insanlar görüp imrenir) buyuruluyor