Büyük Veli Seyyid Abdullah-ı Dehlevi “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- Dünyada felaketlerden, ahirette azabtan kurtulmak için, iki şey lazımdır, buyurdu. Emirlere sarılmak ve yasaklardan sakınmak!

Sordular:
- Bunlardan hangisi daha mühimdir efendim?
- Bu ikisinden en büyüğü, daha lüzumlusu, ikincisidir ki, buna (Vera) ve (Takva) denir, buyurdu.

Ve izah etti:
- Resulullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” yanında, birisinin çok ibadet ettiğini, çok uğraştığını söylediler. Birisinin de, yasak edilen şeylerden çok sakındığını söylediklerinde; (Hiçbir şey, vera gibi olamaz!) buyurdu.

- Vera ne demek efendim?
- Vera, yasaklardan sakınmak demektir.

Yasaklardan sakınmak öncedir

Bir gün de bazı sevdiklerine;
- Kardeşlerim, yasaklardan sakınmak, emirleri yapmaktan önce gelir, buyurdu.

Ve ekledi:
- Hadis-i şerifte; (Dininizin direği veradır) buyuruldu. İnsanların meleklerden daha üstün olabilmesi, vera sayesindedir ve terakki etmeleri, yükselmeleri bu sayededir.

Ve daha açıkladı:
- Melekler de, emirlere itaat etmektedir. Halbuki melekler, terakki edemiyor. O halde, veraya sarılmak ve takva üzere olmak, her şeyden daha lüzumludur. İslamiyet’te en kıymetli şey, takvadır. Dinin temeli, takvadır.

Şöyle özetledi:
- Vera ve takva, haramlardan kaçınmak demektir.

İlim ve ihlas yoksa…

Bir gün de;
- İlmi ve ihlası olmayanın, ameli muteber değildir, buyurdu.

- Neden efendim? dediler.
- Çünkü İslamiyet bilmek dinidir, buyurdu. Yani bu din, dünya ve ahrette rahat etmek, saadete kavuşmak için, dinimizin bildirdiği, inanılacak ve yapılacak şeyleri öğrenmek, bilmek ve bunların gereğini yerine getirmek dinidir. Bilmeden ve bildiklerini yapmadan, Müslümanlık olmaz. Bilmeden yapılan bir ibadet, yanlış olduğu için sahih olmaz.

Ve ekledi:
- Doğru yapılsa bile eğer Allah için yapılmamışsa, o da makbul değildir. Çünkü ihlassız yapılmıştır. Bu ameller, ahirette eski paçavra gibi sahibinin yüzüne çarpılacaktır.