Evliyanın en büyüklerinden Seyyid Abdülhakim-i Arvasi “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün;
- Efendim, dini kitaplar yazıp, bunları satarak para kazanmak caiz midir? diye sordular.

Cevabında;
- İslamiyet’te türlü kazanç yolları vardır, buyurdu. Bunlar, mesela ticarettir, sanattır, ziraattır, hizmet ve cihattır.

Sordular:
- Bunları yapamazsa efendim?
- Bunları yapamazsa, o zaman dilencilik yapması caiz olur.

- Bunu da yapamazsa efendim?
- İşte o zaman yazmış olduğu kitaptan cüzi bir kâr alması caiz olur. Yani ölmeyecek kadar bir para. Ama bu iş para için yapılmaz.

- Yaparsa efendim?
- Eğer sırf para için bu işi yaparsa, dünyayı ahirete tercih etmiş olur ki, felakettir.

Mürşidi olmayanın imanı

Bir gün de;
- Bu devirde, mürşidi olmayanın imanı, bir nehirde yüzen tahta parçası gibidir, buyurdu. Mürşidi olanın imanı ise kaya gibi sağlamdır.

Sordular:
- Mürşidden kastınız kimlerdir efendim?
- Ehl-i sünnet âlimleridir, Evliyaullahtır. Bu büyüklerin sohbetinde bulunan veya kitaplarını okuyanlar, imanı, ibadetleri doğru olarak öğrendiği gibi, kalbi de temizlenir.

Ve özetledi:
- Yani dünya sevgisi kalbinden çıkıp gider. Yerine Allah sevgisi girer.

Ölüm, en iyi vaizdir

Bir gün de ölümden bahsederken;
- Ölüm, insan için en iyi vaiz ve nasihatçidir, buyurdu. Ölümden hiç kimse kurtulamaz. Ölümden ibret almalı, bir gün kendisinin de öleceğini düşünmelidir.

Şöyle bitirdi:
- Her an öleceğini düşünen bir kişi, kendine çeki düzen verir. Günahlardan el çeker, ibadete sarılır.