Büyük İslam âlimlerinden Abdülhalık-ı Goncdüvani “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün bazı sevdikleri;
- Efendim, insana dertlerin, belaların gelmesine sebep nedir? diye sordular.

Cevabında;
- Belaların gelmesine sebep günah işlemektir, buyurdu. Fakat, belalar, sıkıntılar, günahların affedilmesine sebep olur.

Ve ekledi:
- Yani Allahü teâlâ, sevdiklerinin günahlarını affetmek için, onlara dert, bela gönderiyor. Fakat sık sık tövbe istiğfar ederlerse günahlar affolur. Böylece dert ve bela gelmesine lüzum kalmaz ve gelmiş dertler de gider.

Şöyle özetledi:
- O halde, dert ve beladan kurtulmak için, çok (istiğfar) okumalıdır.

Günahların affına sebeptirler

Bir gün de bazı sevdikleri;
- Efendim, Müslümanlara çok dert ve bela gelmesinin sebebi nedir? diye sordular.

Cevap olarak;
- Günahlarının affedilmesi için, buyurdu.

- Yani çok dert ve bela gelmesi, o kimsenin günahlarının çok olduğunu mu gösterir efendim?
- Hayır, onu göstermez.

- Ya neyi gösterir efendim?
- Günahlarının çok affedildiğini gösterir. Yani Allahü teâlâ, sevdiklerine çok bela vererek, günahlarını affeder, temizler. Böylece bunları, ahiret sıkıntılarından korur.

Ve şunu anlattı:
- Resulullah efendimiz “aleyhisselam” ölüm halinde, şiddet ve sıkıntıda iken, hazret-i Fatıma, babasını çok sevdiği ve çok acıdığı için o da sıkılıyor, kıvranıyordu. Efendimiz “aleyhisselam”, kızının bu halini görünce, onu teselli etmek için;

- (Ey kızım! Babanın çekeceği sıkıntı, ancak bu kadardır. Başka hiçbir sıkıntı görmez!) buyurdu.