Maruf-i Kerhi hazretleri “rahmetullahi aleyh”, hayatı müddetince, müslim-gayri müslim, herkese iyilik ederdi.

Bunun için vefatını duyan gayri müslimler, cenazesine gelip;
- O, bizdendi, dediler.

Ve cenazeyi kendi kabristanlarına götürmek istediler.
Karşı taraf razı olmadı.

Münakaşa gittikçe sertleşiyordu ki, yakınlarından biri araya girip;
- Bu hususta kendisinin bir vasiyeti var, dedi. O, sağlığında; Cenazemi kim yerden kaldırırsa, bilin ki Maruf onlardandır demişti bize.

Bunu duyan yahudiler sarıldılar cenazeye.
Ama kaldıramadılar.

Hıristiyanlar denedi, kaldıramadı onlar da.

Ama Müslümanlar tutunca kuş gibi hafifledi cenaze.
Kolayca kaldırıp İslam mezarlığına defnettiler.

Kalbin nurlanması için

Bir gün, bu zata gelip;
- Kalbimizin nurlanması için ne yapalım? diye sordular.

Cevabında;
- Kızdığınız kimseye dua edin, buyurdu. Kalbi en ziyade nurlandıran şey budur çünkü.

- Ama bu, çok zor efendim.
- Evet zor. Ama marifet, zoru başarmaktır.

Tasavvuf nedir?

Bir gün de bir talebesi sordu ona:
- Tasavvuf nedir efendim?

Buyurdu ki:
- Tasavvuf, ehemmi mühimme tercih etmektir.

Genç anlamamıştı
İzah etti mübarek zat:
- Yani vakti, zamanı en faydalı şeylere harcamaktır, evladım. Daha önemli olanı, az önemli olana tercih etmek, çok önemli olanı önce yapmaktır.