Cüneyd-i Bağdadi hazretlerini “rahmetullahi aleyh”, bazı kötü niyetli kimseler, zamanın halifesine şikâyet ettiler bir gün.

- Yanında binlerce insan var. Yakında fitne ve karışıklık çıkarabilir, dediler.

Hatta daha ileri gidip;
- Kadınlarla da ilgisi var, deyip çirkin iftiralar attılar kendisine.

Halife, bu sözlerin tesirinde kalmıştı.
Gerçekten öyle midir diye şüphelendi bir an için.

Genç ve güzel bir cariyesi vardı.
Onu yanına çağırıp;
- Üzerine ilgi çekici bir elbise giy ve iyice süslenerek Cüneyd’in evine git. O, kapıya çıkınca, cilve yaparak; kötü niyetli kimseler beni rahatsız ediyorlar. Hiç kimsem yok. Kabul ederseniz, günlerimi yanınızda ibadet ve taatle geçirmek istiyorum de diye tembih etti.

Aynen yaptı dediğini

Cariye;
- Peki efendim, dedi.

Süslenip bezenip, bir hizmetçi refakatinde geldi bu zatın hanesine.
Ve söyledi aynen bu sözleri.
Hem de cilveli bir eda ile.

Ancak büyük Veli bir an bile bakmadı o cariyeye.
Gözlerini kapayıp aşk-ı ilahi ile Allah diye feryat etti gayri ihtiyari.

Cariye, düşüp öldü korkusundan.
Hizmetçi geri gelip, bu hali haber verdi halifeye.

Halife çok üzülüp, ziyaretine geldi bu büyük Veli’nin ve;
- Cariyeyi nasıl öldürdün? diye sordu.

Sadece Allah dedim

Cevaben;
- Ey halife, senin Müslümanlara merhametin bu mudur? buyurdu. Benim, kırk yıldır uğraşıp didinerek öldürdüğüm şu nefs-i emmaremi yeniden canlandırıp diriltmek mi istiyorsun?

Ve ilave etti:
- Ben, senin cariyene hiçbir şey yapmadım, sadece Allah dedim, o kadar. Yüzünü bile görmedim.

Halife mahcuptu.

Mübarek zat, sözüne devamla;
- Ey halife, günahtan hakkıyla sakın ki, kulun Allah indindeki kıymeti, takva ile ölçülür. Allah'ın kullarına merhamet eyle ki, Allah da, mahşer günü, sana merhamet etsin.

Nasihat dinlemiyorlar

Bir gün de biri bu zata gelip;
- Efendim, çocuklarıma nasihat ediyorum, dinlemiyorlar. Acaba sebebi nedir? diye sordu.

Cevabında;
- Bir nasihat dinlenmiyorsa, bunun iki sebebi vardır, buyurdu.

- Onlar nedir hocam?
- Ya dinleyenlerin kalbleri günah işlemekten kararmıştır. Ya da nasihat eden, söylediğini kendi yapmıyordur.

Adam düşünceye daldı ve
- Ben söylediklerimi yapmıyorum diye mırıldandı yavaşça.

Buyurdu ki:
- Öyleyse sebep budur.