Salih bin Beşir “rahmetullahi aleyh” hazretleri, tabiinin büyüklerindendir.

O devrin halifesi Mansur, bu zatı Bağdat’a davet etti.

Gelince de ayakta karşılayıp, saygı ve hürmet gösterdi ve;
- Bana bir nasihat edin de saltanat işlerini ona göre yapayım, diye rica etti.

Cevaben;
- Ey halife, sana tavsiyem şudur ki, Allah’ın kullarına merhametli ol, buyurdu. Ahlakını Resulullahın “aleyhisselam” ahlakıyle süsle, her işini Onun sünnetine uydur. Her işinde Allah’tan kork ve titre. Adaleti elinden bırakma.

Milletine zulmetme

Şöyle devam etti:
- Ey halife, milletine zulüm yapmaktan kork, onlara acı. Yoksa, Peygamberimiz “aleyhisselam” senden dâvâcı olur.

Bu nasihatlar çok tesir etti halifeye.
Bir kese altın hediye etti.

Ancak kabul etmedi mübarek zat.
Elinin tersiyle itti keseyi.

Mansur, bunu görünce, başladı ağlamaya.
Hem de gözyaşları dökerek.


En iyi insan

Bir gün de;
- İnsanların en iyisi kimdir efendim? diye sordular bu zata.

Cevaben;
- En iyi insan, iman edip bir kişi daha yanmaktan kurtulsun diye, Allah için insanlara dinimizi öğreten Müslümandır, buyurdu.

Sordular yine:
- Peki en alçağı kimdir hocam?
- En alçağı da, din kisvesi altında dünya menfaati sağlayandır.